Sama rama;)

Hej kochani,

Niedawno postanowiłam sama wybrać się na małą wycieczkę z moim 2 miesięcznym maleństwem. Zapytałam się go, czy chce jechać z mamusią w poszukiwaniu skarbów, uśmiechnął się;) Pomyślałam, pomysł zaakceptowany - jedziemy:)

Prowadząc auto, myślałam "żeby nie płakał, żeby nie płakał bo co ja z nim zrobię w środku miasta:)". No ale moje modlitwy zostały wysłuchane, jak nigdy mój Czaruś zasnął - chociaż nie zdarza mu się to często. Podjechałam do mojej ulubionej "jaskini skarbów" czyli na lumpy:) Przejście zajęło mi dwie minuty. Tyle wystarczy, abym mogła dostrzec coś co mnie powali, lub nie. Nie jestem typową kobietą, która zastanawia się godzinę czy coś kupić;) Więcej we mnie pierwiastków męskich - konkret na pierwszym miejscu;)

Gdzieś tam pośród szpargałów zobaczyłam starą, jakby "kościelną" ramę. 

I przypomniało mi się, że już kiedyś chciałam mieć ramę na ścianie, jako ozdobę. Swego czasu podobała mi się taka z IKEI, ale troszkę kosztowała, także sobie odpuściłam. Chwyciłam kościelną ramę pod pachę wyciągnęłam drobniaki i w drogę:)

Mój mąż żarty zaczął sobie ze mnie robić :" Kochanie zgubiłaś obraz po drodze? Bo sama rama Ci została" ;):):)

Ale byłam "ponad to":):):)

Wzięłam się za metamorfozę.... wzięłam się nie znaczy oczywiście od razu, zajęło mi to znów kilka dni, bo przy maluchu tak się nie da, że ja chcę już:)

A oto efekt :

Moja nowa RAMA - SAMA jako ozdoba zawisła w sypialni:)