Domek w domku :)

Moi drodzy:)

Powinnam solidnie odkurzyć bloga... tak dawno go nie odwiedzałam. Nawet na święta. Po prostu były ważniejsze rzeczy - musicie mi uwierzyć na słowo. Czasami tak się układa w życiu. Bez zbędnych słów - Wybaczcie.  Dziękuję za słowa otuchy jeśli chodzi o operację małego i o moje poczynania. Udało się wszystko. Jestem szczęśliwa, bałam się jak mały zniesie pobyt w szpitalu, ale przebiegło pomyślnie. Oddając go na salę operacyjną płakałam... mimo iż nie była to ciężka operacja, zabieg rozcięcia i zlikwidowania guza na ścięgnie. Po prostu jest taki malutki, a w tak nieprzyjemne, bolesne, obce miejsce musiałam go oddać, nie mogłam z nim być. Po wybudzeniu z narkozy, doktor wzięła go na rączki zawołała nas i szepnęła " Macie cudowne dziecko". Grzeczny bez pisków, bez płaczu,leżał i czekał aż go przygotują do operacji:) 

***

Dzisiejszy post będzie dotyczył naszej kruszyny i nowej zabawki w pokoju - Tipi.  Każde dziecko kocha się bawić w "domki". Uwielbia mieć swoje skrytki. Już od dawna rozglądaliśmy się dla małego za takim fajnym namiotem, ale jakoś nic nie wpadało w oko. Przypadkowo oglądając czyjegoś bloga natrafiłam na twórcze ręce Karoliny KLIK:)

Zachwycając się prostotą, a jednocześnie fajnym wykonaniem. 

 Kolor szary, wyjątkowy materiał. Piękne pompony. Miękkie i miłe w dotyku dno(spód namiotu ), fajne okno, kieszonka na skarby...szkoda,że sama nie jestem małą dziewczynką:)

                    Wszystko uszyte starannie, solidnie. To zabawka, dekoracja na długie lata.

Zajrzyjcie koniecznie na facebooka Karoliny (klik). W swoim repertuarze ma różne wzory, kolory, jest w czym wybierać ;) 

 Karola niesamowicie miła, sympatyczna, solidna i słowna - współpraca z nią to sama przyjemność.

Czasami dzieciom tak niewiele trzeba do radości:)

I na koniec, jeszcze jeden szary element. Pokrowiec w krateczkę. Biały już się wysłużył, podczas zabaw i szaleństw Czarusia pękł tak pechowo,że musieliśmy to wyrzucić. Na szczęście Ikea posiada cały "repertuar" różnych kolorków i wzorków:) 

Tym razem urzekła mnie szara krateczka.

A już niedługo o małych marzeniach, które realizuje... Uwierzyłam,że można i okazało się, że faktycznie. Warto walczyć o swoje małe szczęścia.

Obiecuje, że nie będziecie czekać tak długo:) 

W  maju wracam do garażu, do swojego odnawiania.

Dlatego tak z utęsknieniem wyczekuje pogody ;) 

Dzięki za wyrozumiałość...

JOASIA